Operator INPUT OTHER PROJECT umożliwia wywołanie innego projektu GRAVITY w ramach bieżącego procesu oraz wprowadzenie na magistralę danych strumienia będącego wynikiem działania wskazanego projektu. Operator ten działa jednokrotnie – na początku przetwarzania, podobnie jak inne operatory wejściowe.
Dzięki temu operatorowi możliwe jest:
- Modułowe budowanie złożonych procesów – poprzez integrację projektów pomocniczych, które pełnią rolę niezależnych bloków przetwarzania,
- Re-użycie logiki – eliminacja potrzeby powielania konfiguracji w wielu miejscach, co upraszcza utrzymanie i rozwój,
- Inicjalizacja magistrali danymi wygenerowanymi przez inne projekty, które mogą wcześniej pobierać, agregować lub walidować dane,
- Logiczne wydzielenie funkcjonalności – np. sprawdzenie istnienia kontrahenta o podanym NIP można przenieść do osobnego projektu i traktować jak funkcję wywoływaną z wielu miejsc.
W praktyce operator INPUT OTHER PROJECT, podobnie jak OTHER PROJECT CALL , wspiera dzielenie dużych procesów na mniejsze, wielokrotnie używane moduły. Taki podejście przynosi korzyści projektowe, takie jak:
- większa czytelność głównego procesu,
- możliwość testowania i rozwijania wybranych fragmentów systemu niezależnie,
- centralne zarządzanie logiką – zmiany w wydzielonym projekcie automatycznie mają efekt we wszystkich miejscach jego użycia.
Typowe zastosowania obejmują m.in.: walidację danych zewnętrznych, sprawdzenie uprawnień użytkownika, integrację z API, generowanie tokenów, przekształcanie lub agregację danych przed ich użyciem w głównym procesie.
Przykład użycia operatora INPUT OTHER PROJECT.

KONFIGURACJA OPERATORA
W operatorze INPUT OTHER PROJECT musisz zadeklarować inny projekt GRAVITY pole Concept model to call.
Musisz również wskazać operator typu OUTPUT, czyli operator wyjściowy projektu wywoływanego, którego dane wyjściowe zostaną przesłane na magistralę wyjściową operatora wywołującego. Magistrala będzie zbudowana z dokładnie takich samych bitów jak wskazany operator OUTPUT projektu wywoływanego.
Pole Transaction mode pozwala na zdecydowanie w jaki sposób będą tworzone transakcje zakładane do połączeń bazodanowych wykorzystanych w projektach.
- Use transaction from main project → przekazuje wszystkie rozpoczęte transakcje do procesu podrzędnego, a wszystkie transakcje rozpoczęte w procesie podrzędnym zostaną przekazane do procesu nadrzędnego. Wszystkie transakcje są zatwierdzane po poprawnym zakończeniu procesu nadrzędnego, jak również wycofywane w przypadku zakończenia błędem.
- Use separate transaction → proces wywoływany sam zarządza swoimi transakcjami. Zakłada transakcje dla wszystkich połączeń do baz danych. Zatwierdza je, gdy kończy się powodzeniem i wycofuje, gdy błędem.
MAPOWANIE PARAMETRÓW
Projekt wywoływany może posiadać parametry niezbędne do jego uruchomienia. Parametry te mogą mieć inną nazwę bądź nie występować w projekcie wywołującym. Należy powiązać parametry projektu wywoływanego z parametrami projektu głównego.
Aby zmapować parametry wybierz zakładkę Parameters mapping.
W polu Called parameter name wybierz z listy parametr wejściowy projektu wywoływanego i w polu Source wybierz odpowiadający mu parametr projektu głównego.
Pamiętaj, że typy parametrów muszą się zgadzać. W przeciwnym wypadku system informuje o niezgodności typów wykrzyknikiem.
Usunięcie wpisów możliwe jest po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na rekordzie.
- pole Transaction mode operatora wywołującego ma wartość Use separate transaction oraz pole Action na operatorze
STOP PROCESS (w projekcie wywoływanym) ma ustawioną wartość Stop processing with success and commit lub Stop processing with error and rollback.
- pole Transaction mode operatora wywołującego ma wartość Use transaction from main project oraz pole Action na operatorze
STOP PROCESS (w projekcie wywoływanym) ma ustawioną wartość Stop processing with success and commit.
- w pozostałych przypadkach projekt wywołujący zostanie przerwany i zostanie zwrócony rezultat wykonania zgodny z polem Action operatora
STOP PROCESS.